 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Onderstaande
gegevens zijn gevonden met zoekmachines (Google, AltaVista, Ilse, Yahoo).
Alle aanduidingen zijn niet officieel en vatbaar voor discussie.
Voorstellen voor aanpassing via info@coenders.info
| Toekomstmuziek: Annemarieke Coenders & Wim Sebo | ||
|
CD-launch "Go" at VERA-club Groningen 2010 sep 12th
meer
informatie over Annemarieke: |
 |
Artikel
in Leeuwarder Courant 17-09-2010 |
| back to top | ||
 |
Integraal verslag van één van de voorlopig laatste optredens van Ygdrassil. (DVD/Film) YGDRASSIL – LIVE AT THE FOLKWOODS FESTIVAL 2006 (real harm) 2007 - 65:20
Overgenomen van: Folkroddels.be |
|
De twee dames van het Nederlandse ssw-duo YGDRASSIL zongen het voorlopig voor de laatste keer samen uit. Folkwoods was één van de laatste concerten dat voorafging aan hun tijdelijke (?) scheiding. Een hebbeding dus voor de kernfan.
Het verhaal
van YGDRASSIL begon in 1991.
Pas
17 jaar jong beslissen Linde Nijland en Annemarieke Coenders om samen
te gaan zingen. Ze tekenen in ’92 in voor de Nederlandse kunst- en
muziekcompetitie 'De Kunstbende' in 1992 en worden er tweede in de nationale
finale in Vredenburg. Aansluitend gaan ze zich als duo outen als 'Ygdrassil'.
Een jaar later winnen ze 'Pop= Prima' in Groningen. Start voor een steeds
toenemende aandacht. Ze krijgen een platencontract aangeboden door het
VIA-label en starten de opnamen voor een eerste (titelloos) album, dat
verschijnt in 1995, met vooral zelfgeschreven nummers, naast enkele covers
van ondermeer Leonard Cohen, Neil Young en Sinead O' Connor. Daarnaast
kent dit debuut enkele a capella’s. Ze verschijnen op het 'Lowlandsfestival’
en worden een graag geziene gast in voorprogramma’s van sterren als
Luka Bloom, Mary Black, Heather Nova, Anne Clarke and Tanya Donelly. In
’97 volgt ‘PIECES’ met enkel eigen nummers. Daarna wordt
het even stiller rond hen daar Annemarieke zich op haar kunststudies wil
focussen. In ’99 liggen de studies achter haar en wordt het tijd
voor een derde album. Ditmaal kiezen ze voor de inbreng van enkele gastmuzikanten.
Door het bankroet van VIA beslissen ze hun derde, ‘WE VISIT MANY
PLACES’ (2000) op een eigen label (Real Harm) uit te brengen. Een
jaar later ligt er opnieuw voldoende materiaal op tafel voor een nieuwe
schijf ‘NICE DAYS UNDER DARKEST SKIES’ (2002). Dat jaar maken
ze ook een eerste maal hun opwachting op het Folkwoods festival in Eindhoven.
In 2003 volgt een theatertoernee en kiezen ze voor een heruitgave van
hun tien jaar oude debuutalbum. Weer een jaar later kiezen ze ervoor om
het duo definitief uit te breiden. De keuze valt op Bert Ridderbos (gitaar,
banjo, accordeon) die ervoor betrokken was bij een soloproject van Linde
Nijland rond de legendarische Sandy Denny. Hun muzikaal spectrum verruimt
zich, wat leidt tot een vijfde album ‘EASY SUNRISE’. Het is
vooral uit dit, door de internationale pers vrij fel bejubelde repertoire,
dat ook geput werd voor het liveconcert dat ze leverden op 13 augustus
2006 tijdens de het Folkwoods Festival 2006. Een jaar later beslissen
ze voor onbepaalde tijd elk hun eigen weg te gaan in soloprojecten. Misschien
komen ze nog terug samen, misschien ook niet.
Voor de liefhebbers
van dit harmoniezangduo vormt de DVD van dit concert dan ook een uitgelezen
kans om ze vanuit de eigen huiskamer nog eens aan het werk te zien. Dit
concert levert een mooie bloemlezing van de diverse muzikale richtingen
waarin ze hun heil zochten, gaande van fijne melodieën die de sfeer
ademen van de traditionele Engelse en Amerikaanse folkmuziek, tot heel
persoonlijke nummers die beïnvloed zijn door de pop muziek van lo-fi
artiesten als Will Oldman. Tot hun grote voorbeelden dienen voorts boegbeelden
als Joni Mitchell, Nick Drake, Crosby, Stills, Nash and Young, Bob Dylan
en June Tabor vermeld te worden.
Hun optreden opende met een eigen a capella arrangement op de traditional
‘Once I had a sweetheart’. Een eerste compositie, op traditionele
leest geschoeid, is een trieste ballade van de hand van Nijland, ‘Down
in yon green garden’, waarin de geliefde dezelfde dag nog weer verlaten
wordt door haar minnaar, een nummer dat in de gitaarlijn ontegensprekelijk
herinneringen oproept aan de evergreen ‘Ik hou van alle vrouwen’
van Wiet van de Leest. Het scatten draagt ertoe bij dat er een extra jazzy
sausje gegoten wordt over ‘The trumpet player’. Na een heel
intimistisch ‘Plenty green fields’, komt er terug leven in de
brouwerij met een stevig ‘Here, right here and I’m looking at
the sun’. In deze beide nummers (opnieuw van Nijland) vormt de cittern
een toegevoegde waarde in de begeleiding. Vervolgens bezingt Coenders
de hete zomer in ‘This heat’, een nummer uit hun laatste album
‘EASY SUNRISE’. Voorts genieten we van een aan Pentangle ontleende,
nog steeds frisse traditional ‘Cruel Sister’ en dit in een zuivere
a cappella stijl. Een ander hoogtepunt in harmoniezang vormt ‘One
morning in the springtime’. In ‘Home is a building’, over
thuiskomen in een leeg huis, mist Coenders even de drempel aan de voordeur,
maar zet dit vervolgens weer helemaal recht door dubbelbezield het refrein
de wereld in te sturen. Vervolgens is het tijd voor de titelsong van hun
laatste studiowerk. Een eerbetoon aan Sandy Denny, mocht hier zeker niet
ontbreken. Twee jaar eerder stond Linde Nijland overigens ook op datzelfde
podium met een specifiek project rond deze veel te vroeg overleden legende
(Fairport Convention, The Strawbs,…). Tijd dus voor ‘The north
star grassman and the ravens’, waar Ridderbos een stemmige accordeonbegeleiding
op zet. Na ‘Water’, andermaal een heerlijk a capella, wordt
er stevig geëindigd met een ‘Broken’, waarbij de micro’s
het bijna lijken te begeven. Het bisnummer ‘Motorcycle Mama’
van Neil Young werd als een extra item op de DVD ingebracht.
Het blijkt hierbij om een matineeoptreden op de slotdag te gaan. Dit draagt er ontegensprekelijk toe bij dat de atmosfeer rond het podium nogal doezelig blijft. In de opnames werd nauwelijks geknipt, wat ons nog meer in de echte concertsfeer binnenvoert, waarin het bijvoorbeeld even wachten wordt tot de instrumenten bijgestemd zijn, er even aan het flesje water genipt wordt, of een cabedaster verkeerd geplaatst wordt waardoor een nummer heringezet dient te worden. Het moet er allemaal bij kunnen in het echt.
Tracklist :
1. Once I
had a sweetheart (trad.).
2. Down in yon green garden.
3. Snowwhite.
4. The trumpet player.
5. Plenty green fields.
6. Here, right here and I’m looking at the sun.
7. This heat.
8. Cruel sister (trad.).
9. For there’s a perfect lover.
10. In a lonesome town.
11. One morning in the springtime.
12. Home is a building.
13. Easy sunrise.
14. The north star grassman and the ravens (Sandy Denny).
15. Water.
16. Broken.
Encore : Motorcycle Mama (Neil Young)
Muzikanten :
Linde
Nijland : zang, gitaar.
Annemarieke Coenders : zang, gitaar.
Bert Ridderbos : Gitaar, cittern, banjo, accordeon.